Chapter
int64 1
61
| Part
int64 1
76
| Bait
int64 1
890
| Mesra
int64 1
2
| Text
stringlengths 18
34
|
|---|---|---|---|---|
1
| 3
| 17
| 1
|
همی بر شد آتش فرود آمد آب
|
1
| 3
| 17
| 2
|
همی گشت گرد زمین آفتاب
|
1
| 3
| 18
| 1
|
گیا رست با چند گونه درخت
|
1
| 3
| 18
| 2
|
به زیر اندر آمد سرانشان ز بخت
|
1
| 3
| 19
| 1
|
ببالد ندارد جز این نیرویی
|
1
| 3
| 19
| 2
|
نپوید چو پیوندگان هر سویی
|
1
| 3
| 20
| 1
|
و زان پس چو جنبنده آمد پدید
|
1
| 3
| 20
| 2
|
همه رستنی زیر خویش آورید
|
1
| 3
| 21
| 1
|
خور و خواب و آرام جوید همی
|
1
| 3
| 21
| 2
|
و زان زندگی کام جوید همی
|
1
| 3
| 22
| 1
|
نه گویا زبان و نه جویا خرد
|
1
| 3
| 22
| 2
|
ز خاک و ز خاشاک تن پرورد
|
1
| 3
| 23
| 1
|
نداند بد و نیک فرجام کار
|
1
| 3
| 23
| 2
|
نخواهد از او بندگی کردگار
|
1
| 3
| 24
| 1
|
چو دانا توانا بد و دادگر
|
1
| 3
| 24
| 2
|
از ایرا نکرد ایچ پنهان هنر
|
1
| 3
| 25
| 1
|
چنین است فرجام کار جهان
|
1
| 3
| 25
| 2
|
نداند کسی آشکار و نهان
|
1
| 4
| 1
| 1
|
چو زین بگذری مردم آمد پدید
|
1
| 4
| 1
| 2
|
شد این بندها را سراسر کلید
|
1
| 4
| 2
| 1
|
سرش راست بر شد چو سرو بلند
|
1
| 4
| 2
| 2
|
به گفتار خوب و خرد کار بند
|
1
| 4
| 3
| 1
|
پذیرندهٔ هوش و رای و خرد
|
1
| 4
| 3
| 2
|
مر او را دد و دام فرمان برد
|
1
| 4
| 4
| 1
|
ز راه خرد بنگری اندکی
|
1
| 4
| 4
| 2
|
که مردم به معنی چه باشد یکی
|
1
| 4
| 5
| 1
|
مگر مردمی خیره خوانی همی
|
1
| 4
| 5
| 2
|
جز این را نشانی ندانی همی
|
1
| 4
| 6
| 1
|
تو را از دو گیتی بر آوردهاند
|
1
| 4
| 6
| 2
|
به چندین میانجی بپروردهاند
|
1
| 4
| 7
| 1
|
نخستین فطرت پسین شمار
|
1
| 4
| 7
| 2
|
تویی خویشتن را به بازی مدار
|
1
| 4
| 8
| 1
|
شنیدم ز دانا دگرگونه زین
|
1
| 4
| 8
| 2
|
چه دانیم راز جهان آفرین
|
1
| 4
| 9
| 1
|
نگه کن سرانجام خود را ببین
|
1
| 4
| 9
| 2
|
چو کاری بیابی از این به گزین
|
1
| 4
| 10
| 1
|
به رنج اندر آری تنت را رواست
|
1
| 4
| 10
| 2
|
که خود رنج بردن به دانش سزاست
|
1
| 4
| 11
| 1
|
چو خواهی که یابی ز هر بد رها
|
1
| 4
| 11
| 2
|
سر اندر نیاری به دام بلا
|
1
| 4
| 12
| 1
|
نگه کن بدین گنبد تیزگرد
|
1
| 4
| 12
| 2
|
که درمان ازوی است و ز اوی است درد
|
1
| 4
| 13
| 1
|
نه گشت زمانه بفرسایدش
|
1
| 4
| 13
| 2
|
نه آن رنج و تیمار بگزایدش
|
1
| 4
| 14
| 1
|
نه از جنبش آرام گیرد همی
|
1
| 4
| 14
| 2
|
نه چون ما تباهی پذیرد همی
|
1
| 4
| 15
| 1
|
از او دان فزونی از او هم شمار
|
1
| 4
| 15
| 2
|
بد و نیک نزدیک او آشکار
|
1
| 5
| 1
| 1
|
ز یاقوت سرخ است چرخ کبود
|
1
| 5
| 1
| 2
|
نه از آب و گرد و نه از باد و دود
|
1
| 5
| 2
| 1
|
به چندین فروغ و به چندین چراغ
|
1
| 5
| 2
| 2
|
بیاراسته چون به نوروز باغ
|
1
| 5
| 3
| 1
|
روان اندر او گوهر دلفروز
|
1
| 5
| 3
| 2
|
کز او روشنایی گرفته است روز
|
1
| 5
| 4
| 1
|
ز خاور بر آید سوی باختر
|
1
| 5
| 4
| 2
|
نباشد از این یک روش راستتر
|
1
| 5
| 5
| 1
|
ایا آن که تو آفتابی همی
|
1
| 5
| 5
| 2
|
چه بودت که بر من نتابی همی
|
1
| 6
| 1
| 1
|
چراغ است مر تیره شب را بسیچ
|
1
| 6
| 1
| 2
|
به بد تا توانی تو هرگز مپیچ
|
1
| 6
| 2
| 1
|
چو سی روز گردش بپیمایدا
|
1
| 6
| 2
| 2
|
شود تیره گیتی بدو روشنا
|
1
| 6
| 3
| 1
|
پدید آید آنگاه باریک و زرد
|
1
| 6
| 3
| 2
|
چو پشت کسی کو غم عشق خْوَرد
|
1
| 6
| 4
| 1
|
چو بیننده دیدارش از دور دید
|
1
| 6
| 4
| 2
|
هم اندر زمان او شود ناپدید
|
1
| 6
| 5
| 1
|
دگر شب نمایش کند بیشتر
|
1
| 6
| 5
| 2
|
تو را روشنایی دهد بیشتر
|
1
| 6
| 6
| 1
|
به دو هفته گردد تمام و درست
|
1
| 6
| 6
| 2
|
بدان باز گردد که بود از نخست
|
1
| 6
| 7
| 1
|
بود هر شبانگاه باریکتر
|
1
| 6
| 7
| 2
|
به خورشید تابنده نزدیکتر
|
1
| 6
| 8
| 1
|
بدینسان نهادش خداوند داد
|
1
| 6
| 8
| 2
|
بود تا بود هم بدین یک نهاد
|
1
| 7
| 1
| 1
|
تو را دانش و دین رهاند درست
|
1
| 7
| 1
| 2
|
در رستگاری ببایدت جست
|
1
| 7
| 2
| 1
|
و گر دل نخواهی که باشد نژند
|
1
| 7
| 2
| 2
|
نخواهی که دائم بوی مستمند
|
1
| 7
| 3
| 1
|
به گفتار پیغمبرت راه جوی
|
1
| 7
| 3
| 2
|
دل از تیرگیها بدین آب شوی
|
1
| 7
| 4
| 1
|
چه گفت آن خداوند تنزیل و وحی
|
1
| 7
| 4
| 2
|
خداوند امر و خداوند نهی
|
1
| 7
| 5
| 1
|
که خورشید بعد از رسولان مه
|
1
| 7
| 5
| 2
|
نتابید بر کس ز بوبکر به
|
1
| 7
| 6
| 1
|
عمر کرد اسلام را آشکار
|
1
| 7
| 6
| 2
|
بیاراست گیتی چو باغ بهار
|
1
| 7
| 7
| 1
|
پس از هر دو آن بود عثمان گزین
|
1
| 7
| 7
| 2
|
خداوند شرم و خداوند دین
|
1
| 7
| 8
| 1
|
چهارم علی بود جفت بتول
|
1
| 7
| 8
| 2
|
که او را به خوبی ستاید رسول
|
1
| 7
| 9
| 1
|
که من شهر علمم علیم در است
|
1
| 7
| 9
| 2
|
درست این سخن قول پیغمبر است
|
1
| 7
| 10
| 1
|
گواهی دهم کاین سخنها ز اوست
|
1
| 7
| 10
| 2
|
تو گویی دو گوشم پر آواز اوست
|
1
| 7
| 11
| 1
|
علی را چنین گفت و دیگر همین
|
1
| 7
| 11
| 2
|
کز ایشان قوی شد به هر گونه دین
|
1
| 7
| 12
| 1
|
نبی آفتاب و صحابان چو ماه
|
1
| 7
| 12
| 2
|
به هم بستهٔ یکدگر راست راه
|
1
| 7
| 13
| 1
|
منم بندهٔ اهل بیت نبی
|
1
| 7
| 13
| 2
|
ستایندهٔ خاک پای وصی
|
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.